CONTOS DO COTIÁ

¿Qué somos?

Contos do cotiá é un blog de relatos curtos e microrelatos de autoría propia. De temática variada, céntrase principalmente en historias do rural, en persoaxes que tod@s identificamos con algún veciño, amigo ou familiar. Mesmo haberá historias que nos fagan sentir identificad@s. Trátase de deixar pegada dun cachiño da historia do século XX, onde a sociedade sufriu unha transformación tan brutal que acabará sendo destructiva, algo que xa podemos palpar no día a día. Haberá quen catalogue a temática de nostálxica, aínda que non deixa de ser unha pincelada dalgún punto das nosas vidas, cando o consumismo aínda non era unha necesidade e o principal obxetivo era a vida feliz e tranquila. Reflexando valores como a familia, o amor, o respeto, honor e honra e a propia tradición, estes escritos buscan ser un homenaxe ós nosos ancestros e gardar un pouco de nós para o futuro, ó tempo que transmite unha visión crítica do presente.

   «Aquel que renega do seu pasado, renega de si mesmo. ¿Ou non seca a árbore a que lle cortan as raíces máis fondas?»  

ÚLTIMAS ENTRADAS

De buena mañana

Se despertó sobresaltada. Alguien golpeaba la puerta con insistencia. Miró el reloj despertador, que brillaba en la oscuridad. — ¡Maldita sea! — Se quejó — Solo son las ocho y media. ¿Quién diablos llama a la puerta a estas horas? Los golpes continuaban. Quien quiera que fuese era insistente y tenía prisa. No cabía otra…

Rescate

Un lustroso caballo negro, pura sangre español, propio de la misma realeza, cruzó la puerta principal del amurallamiento, llenando aquella calle principal, empedrada y solitaria, de un eco inconfundible. A lomos del caballo, una figura enigmática, cubierta con una capa negra con capucha, tal fuese la misma muerte, que le protegía de la lluvia incesante…

Historias de diario X

Caminaba cabizbajo por la calle empedrada, mojada por aquella fría lluvia de finales de marzo. Se respiraba soledad en el abandono de la mayoría de los portales que conformaban la vecindad. Las manos en los bolsillos del pantalón, resguardándose del frío y negándose a estar alerta en caso de tropiezo. Daba igual darse de bruces…

Suscribirse

Suscríbete a un boletín de noticias semanal que che mostrará las últimas entradas do blog y contidos exclusivos. Disfrútao cada martes na túa bandexa de entrada.

Blog de WordPress.com.

Subir ↑